cwayinvestment

เก่งขึ้นทุกวัน "เวลา" คือข้อจำกัด และอุปสรรคในการเรียนรู้ โดยเฉพาะคนที่ต้องทำงานประจำ หรือมีภาระกิจครอบครัวต้องดูแล บ่อยครั้งทำให้ เจอกับประเด็นที่ว่า อยากเก่งแต่ไม่มีเวลา คำแนะนำของผมสำหรับพวกเราที่เจอปัญหานี้อยู่คือ ลองวางแผนบริหารจัดการเวลาของเรา ใช้หลักการสร้าง slot เวลาในการเรียนรู้ ไม่ต้องมาก 5 - 15 นาที แต่ทำให้ได้ ทุกวัน เพราะการทำให้ได้ทุกวัน จะสร้างนิสัย สร้างความเคยชิน ที่อยากเรียนรู้ อยากฝึกฝน ทำให้เกิดโมเมนตัมในการพัฒนาตัวเองระยะยาว เราไม่จำเป็นต้องไปใช้ระบบการเรียนรู้แบบอดีต สไตล์ระบบตัดเกรด ที่ต้องแข่งกันเป็นที่หนึ่ง พยายามเก่งกว่าคนอื่นๆเสมอ เพื่อพิสูจน์ความสามารถตัวเองตามกรอบมาตรฐานที่คนอื่นกำหนด เพราะ ถ้าเป้าหมายการเรียนรู้ ฝึกฝน ในด้านทักษะการเทรด การลงทุน เราทำเพื่อชีวิตของตัวเราเอง สิ่งสำคัญต้องตอบโจทย์ชีวิตตัวเราเป็นหลัก ไม่ใช่หมกหมุ่น ทำแล้วไม่มีความสุข ชีวิตไม่ลงตัว ไม่มีเวลาดูแลครอบครัว แบบนั้นก็เรียกว่าไม่เกิดประโยชน์ระยะยาว และสิ่งสำคัญ ต้อง work life balance ไม่ใช่เน้นจะเอาแต่สร้างเงิน สร้างกำไร พยายามจะเก่ง จะเหนือกว่าคนอื่น แต่ชีวิตไม่มีค

ผมเชื่อเสมอว่าชีวิตหนึ่งของคนเราที่เกิดมา ย่อมต้องมีความฝัน ความฝันทำให้เรามีเป้าหมาย และที่สำคัญเราต้องมีต้นแบบหรือ IDOL ของตัวเอง จริงๆแล้ว IDOL ของเราก็ไม่ได้ต่างกับซีม่าโรชั่นที่คันก็ต้องทา มันมีความจำเป็นในช่วงเวลาชีวิตที่ท้าทาย ช่วงชีวิตที่เรากำลังค้นหาความหมาย ค้นหาเข็มทิศ สำหรับผมมันคือช่วงชีวิตที่ออกมาจากรั้วมหาวิทยาลัย มาเจอกับโลกความจริง ถ้าเราไม่มีหลัก ไม่มีคนสอนวิธีคิดผมเชื่อว่าการเดินทางมาถึงวันนี้คงยาก ถ้าท่านบ้านรวย พ่อแม่สปอยให้ได้ การที่ต้องขวนขวายหาอนาคตอาจจะไม่จำเป็น แต่ถ้าเป็นเพียงคนต่างจังหวัดธรรมดาที่เข้ามาหาโอกาสดีๆในเมืองหลวงอย่างกรุงเทพ การมีเป้าหมายและกลยุทธในการดำเนินชีวิตผมคิดว่าจำเป็น บางครั้งการตั้งเป้าหมายอาจจะไปไม่ถึงก็ไม่เป็นไร แต่เมื่อมีเป้าหมายย่อมต้องมีเส้นทางที่ก้าวเดินไป เส้นทางนั้นจะทำไม่ให้เราหลงทาง หลงทางไปกับแสงสีและความสนุกกินไอของทุนนิยมที่ทำให้เราติดกับ ถ้านึกไม่ออกว่ามันเป็นยังไง ผมอยากให้ลองมองตัวละครที่สร้างความสุขหรรษาให้เราทุกวันพฤหัสในเรื่อง "เป็นต่อ" ถ้ามองคนที่สนุกแต่ไม่มีการวางแผน ตัวละครที่สะท้อนได้เด่นชัดน่าจะเป็น ไอ้วอ

บ่อยครั้งที่ผมมักเจอนักลงทุนรายย่อยหลายคน active กับการเล่นหุ้นมากจนรู้สึกว่ามันเยอะไป อันนี้ผมไม่ได้คิดจะตำหนิว่าไม่ดี แต่อยากนำมาตั้งคำถามและชวนให้คิดกัน ถ้าคุณเข้าข่าย ตั้งหน้าตั้งตาจะหาหุ้นเด็ดเพื่อซื้อมาครอบครองทุกวัน ลองมาปรับเปลี่ยนวิธีลงทุนดูหน่อยไหมครับ เล็กสั้นขยัน Match ประเด็นมันอยู่ตรงที่ว่า อาการที่คนส่วนใหญ่เป็นมักจะเป็นการอยากทำกำไร อ๊ะ!! แล้วผมไม่เป็นหรือ ผมก็เป็นแต่โรคอยากทำกำไรมากจัด มันเหมือน การเสพติดความสำเร็จ ได้เท่าไหร่ไม่สำคัญขอให้ได้ก็ สุโค่ยแล้ว อิ่มเอิบใจเอาไปอวดเพื่อนๆได้ จะเสี่ยงแค่ไหนไม่เป็นไรขอแค่ไม่อยากตกรถก็พอ  บ่อยครั้งเราจะเห็นคนที่พยายามหาหุ้นมาเล่นได้ตลอดเวลา ประมาณว่า พอร์ตไม่แห้งกันเลยทีเดียว ออกแนว money never sleep  อยากซื้อขายหุ้นทุกวัน ได้ match แล้วมีความสุข เหมือนประหนึ่งว่าฉันขยันทำงาน  ผมเองกลับคิดว่ามันอันตรายนะ เพราะเมื่อเรามีความคิดแบบนี้ มันส่งผมให้เกิดการอยากซื้อหุ้นมาก จนเรามองข้ามความละเอียด และเกิดความประมาทไป ทำให้ไม่มีความอดทน ไม่รู้จักรอ จิตใจเราจะรวนเรเกตุง ไปตามคำชักชวน คำบอกเล่าของคนอื่นๆ ประมาณว่าตัวไหนดี พี่เอาหมด ซื้อไปแล

บ่อยครั้งที่ผมเห็นหลายคนมักกล่าววจีเอื้อนเอ่ยออกมาว่า "อยากเล่นหุ้น", "อยากลงทุน" แท้จริงแล้ว คำเหล่านั้นมันห่อหุ้มนัยยะที่แท้จริงคือคำว่า "อยากรวย" ซึ่งคนส่วนมากอยากรวย แต่ไม่ค่อยยอมจ่ายต้นทุนของความรวย นั้นก็คือการลงแรงศึกษา และสร้างหนทางที่ไปสู่ความรวยอย่างแท้จริง แทนที่จะมุ่งหาแต่ทางลัด ซึ่งล้วนแต่จะพาท่านไปเข้ารกเข้าพง ออกจากรูกันเถอะ อยากรวยไม่ใช้เรื่องผิดสำหรับมนุษย์ที่มีกิเลสหนาเกิน ห้าเซนติเมตร ผมเชื่อว่าทุกคนคงคิดเช่นนั้น โดยเฉพาะมนุษย์รูแบบเราๆท่านๆ ที่เข้ามาลงทุนในตลาดหุ้น รูที่ว่าไม่ใช้รูในดินนะครับ แต่ผมหมายถึงรูทีน(routine) แบบตื่นเช้ารถติด เข้างาน นั่งหน้าคอม ประชุม พักกลางวัน กลับมานั่งหน้าคอมทำงานจนดึกอีก ชีวิตแบบนี้ไม่ใช่ชีวิตที่น่าอภิรมณ์เท่าไหร่ แต่เป็นชีวิตที่เราต้องดำเนิน เพราะด้วยเราเป็นชิ้นส่วนเล็กๆตัวหนึ่งของระบบเศรษฐกิจทุนนิยม ที่ต้องทำงานแลกเงิน และก็ต้องโดนหลอกดึงเงินออกจากกระเป๋าด้วยความอยาก ความฟุ้งเฟ้อ กับกระแสสังคมและค่านิยมเชิงวัตถุที่เกินจำเป็น ผ่านบัตรเครดิต บัตรกดเงินสด บัตรเงินผ่อน ต่างๆ ประเด็นเหล่านี้มันทำให้มนุษย์เง

ต้องยอมรับว่าข่าวนั้นมีผลโดยตรงต่อตลาดหุ้นเสมอมา โดยตลาดหุ้นจัดเป็นที่หนึ่งที่มีความอ่อนไหวและไวต่อข่าวต่างๆที่มากระทบ เนื่องจากข่าวนั้นย่อมมีผลต่อจิตวิทยาของนักลงทุน  ผลก็คือทำให้ราคาหุ้นนั้นอ่อนไหวไปตามทิศทางของข่าว ซึ่งมีทั้งข่าวดีและข่าวร้าย ดังจากที่เราเห็นกันมาก่อนหน้ามากมายเช่น ทั้งช่วงที่มีการปล่อยข่าวอัปมงคลในเดือน ตุลาคมปี 2552 ที่ผ่านมา ซึ่งทำให้ดัชนีรูดไปเกือบ 16% ในสองวันทำการ หรือช่วงที่มีการตัดสินยุบพรรคประชาธิปัตย์ และข่าวที่คลาสสิกสุดๆของตลาดหุ้นไทยคือ ข่าวลือเรื่องปฏิวัติ วันนี้จะนำประเด็นเรื่องของข่าวมาเล่าให้ฟัง แต่ผมไม่ได้เน้นไปที่ข่าวลือ ข่าวปล่อย ที่มีผลทำให้ตลาด Panic แต่ผมจะขอมุ่งไปที่ข่าวสารทั่วไปที่เราชอบอ่านกันทุกวันนี้แหละ ประเภทข่าวดีทางบวก สืบเนื่องจากประเด็นที่ผมพูดคุยกับเพื่อนๆหลายคน มีสิ่งหนึ่งที่ทุกคนคิดเหมือนกันคือ "การเล่นหุ้นตามข่าว" แนวคิดง่ายๆคือเมื่อบริษัทมีข่าวดี ราคาหุ้นต้องเพิ่มขึ้น ดังนั้นนักลงทุนจึงชอบเข้าไปเก็งกำไร หรือซื้อหุ้นตามข่าวที่ออกมา ข่าวประเภทนี้ ได้แก่ ข่าวผลประกอบการดีขึ้น, ข่าวการขยายธุรกิจ, ข่าวเรื่องราคาสินค้าและบร

ปีนี้เป็นปีที่ผมตั้งใจอย่ายิ่งในการจะลงทุนเพื่อสุขภาพ โดยตั้งใจจะสละเวลาวันละ 1 ชั่วโมงในการออกกำลังกาย ดีใจที่ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์สามารถออกไปวิ่งแบบสม่ำเสมอได้ทุกวัน ไม่ขี้เกียจเหมือนปีก่อน ผมเองย้อนกลับมาดูตัวเอง ว่าสุขภาพทรุดโทรมไปทุกปี ยิ่งแก่ขึ้นโรคต่างๆก็ถามหา ถึงจะไม่เจ็บป่วยหนักแต่ก็ถือว่าเป็นสัญญาณบอกเหตุว่าร่างกายไม่ฟิตดังก่อน เช่นอาการปวดหัว, อาการท้องอืด อาการเป็นหวัดบ่อยๆ ปวดหลังปวดตัว เป็นต้น เรามักใส่ใจจะลงทุนเพื่อสร้างความมั่นคง แต่จะมีประโยชน์อะไรเล่าถ้าร่างกายอ่อนแอและไม่สามารถอยู่ใช้เงินทองที่หามาได้อย่างมีความสุขปราศจากโรคภัย เพราะฉนั้นเราควรตระหนักถึงจุดนี้ ไม่ใช่หักโหมใช้ร่างกายแบบไม่เว้น ทำงานหนักตลอดสัปดาห์ ศุกร์กินเหล้า เสาร์ดูบอล อาทิตย์นอนแฮงค์ทั้งวัน ก็ไม่ไหว จั่วหัวมาด้วยคำถามพื้นฐานว่า "เล่นหุ้นยากไหม?" เพราะมีน้องคนหนึ่งถามมาทาง facebook ผมเองเลยอยากเอาประเด็นนี้มาเขียนบ้าง เพราะยอมรับว่าหลายเรื่องที่เขียนไปค่อนข้างไปทางขั้นกลางและสูง คนที่ไม่มีพื้นฐานหรือไม่เคยลงทุนอาจจะอ่านแล้วไม่เข้าใจนัก หัวข้อนี้ขอเขียนอะไรเบาๆ สำหรับมือใหม่หัดขับ ในวันหยุดสบ