เจอน้องผู้หญิงคนหนึ่ง(ชาวเขา) ทำงานเป็นลูกจ้างขายก๋วยเตี๋ยว ร้านริมถนน ได้เงินวันละ 320 บาท เห็นตั้งแต่แรกเริ่มเมื่อ 3 ปีก่อน เธอทำทุกอย่างตั้งแต่ เตรียมของ จัดร้าน เสริฟ ล้างจาน เก็บร้าน ยกเว้นทำก๋วยเตี๋ยว
วันนี้เจ้าของร้านป่วย เลยให้เธอลงมือทำก๋วยเตี๋ยวแทนแบบเต็มตัว ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ผมได้กิน บะหมี่ต้มยำฝีมือเธอ กินเสร็จเลยชมว่า อร่อย เธอยิ้มแก้มปริเลย
พอได้ฟังทำให้เขาใจเลยว่าทำไม น้องคนนี้ขยันและทำงานหนักกว่าเพื่อนคนอื่นในร้าน
เธอทำงานหาเงินเพราะจำเป็นในขณะเดียวกัน ก็มีจุดมุ่งหมายในชีวีตในอนาคตเป็นแรงผลักให้ก้าวเดินต่อไปในทุกวัน
ตรงนี้ น่าจะเป็นจุดแยกของคนทึ่ทำงานให้ดีเพื่ออนาคต กับการทำงานไปวันๆ
เพราะคนที่ทำงานไปวันๆ อาจจะมาจากงานที่ทำไม่ได้ตอบโจทย์ กับ จุดมุ่งหมายในชีวิต ก็เป็นได้
