รีวิวซีรีย์ญุี่ปุ่นเรื่องหนึ่งที่เพิ่งดูจบ เรื่องนี้ชื่อไทยว่า "มนุษย์เงินเดือนตระเวนชิม ภารกิจชิมอาหารใกล้สูญพันธุ์" คือเป็นซีรีย์อาหารที่อยากดู แต่ไม่คาดหวังอะไรมาก อาจจะเพราะหน้าปกซีรีย์ดูธรรมดามาก หน้าตาดารานำก็ไม่ดังแถมดูเหมือนเป็นคุณลุงธรรมดา แต่พอได้เข้าไปดูเพราะคำโปรยที่น่าสนใจ เท่านั้นแหละทำให้ติดใจในเนื้อหาของซีรีย์อาหารเรื่องนี้เลย
รีวิวแบบไม่สปอยมาก คือซีรีย์เรื่องนี้ เล่นกับปมชีวิตพ่อบ้านมนุษย์เงินเดือนช่วงวัย 40 ปี ทำงานประจำแสนน่าเบื่อ ไม่ได้ท้าทายหรือมีความหมายอะไรกับชีวิต แถมงานที่ทำต้องเจอกับปัญหาจากลูกค้า ,จากลูกน้องและเรื่องกดดันจากเจ้านาย , รวมถึงภาวะสูญากาศในครอบครัว(ช่วงลูกวัยรุ่น+แต่งงานเกือบ 20 ปี) เลยทำให้อยากหาเวลาปลดปล่อยส่วนตัว ซึ่งเขาก็เริ่มจากการขับรถออกไปเที่ยวต่างเมืองช่วงคืนวันศุกร์และเสาร์ ซึ่งเป็นช่วงที่ ภรรยาและลูกสาวไม่อยู่บ้าน(ออกเที่ยวทัวร์ชมคอนเสริ่์ตของนักร้องไอดอลวงโปรด)
ซึ่งกิจกรรมที่คุณ Tamio Suda ทำก็แค่ขับรถไปจอดแล้ว นอนบนรถมินิแวน เช้าออกหาร้านอาหารกินก่อนกลับ แต่แกก็มีกฏเล็กๆคือ ออกเดินทางคืนวันศุกร์และต้องกลับบ้านภายในวันเสาร์, พยายามไม่ยุ่งกับใคร,และท่องเที่ยวไปในงบค่าใช้จ่ายทั้งหมดไม่กระทบเงินเดือน
ความสนุกคือการตระเวนหาร้านกิน ที่แกไม่ได้หาร้านอร่อยจาก อินเตอร์เน็ต แต่แกเลือกร้านธรรมดาใกล้ปิดตัวข้างทาง ,ทำให้มีโอกาสได้พบกับอาหารธรรมดา ที่แสนอร่อย ราคาถูกและเรื่องราวสนุกๆ จากร้านที่ใกล้สูญพันธ์ ส่วนมากเกิดจากเจ้าของร้านแก่ชรา ไม่มีคนสืบช่วงธุรกิจต่อ (อันนี้เป็นอีกปม ที่ซีรีย์สะท้อนปัญหาสังคมญุี่ปุ่นได้ดี) แต่ด้วยความเก๋าของพ่อครัวแม่ครัว ทำให้อาหารแต่ละจานที่เสริฟ นั้นสุดยอดและเด็ดไม่แพ้ใคร
จากทำเล่นๆแก้เบื่อ แม้จะไม่ได้ไปเที่ยวสบายๆ แต่มันคือความท้าทายที่กลายเป็นกิจกรรมประจำสัปดาห์ แสนสนุกและตื่นเต้น ให้กับชีวิตมนุษย์เงินเดือนวัยกลางคนและกลายเป็นเป้าหมายในชีวิตที่คุณ Tamio Suda ตั้งตารอให้ถึงวันศุกร์ในทุกสัปดาห์ เพื่อที่จะก้าวออกไปสัมผัสกับประสบการณ์ใหม่ๆ
รวมๆแล้วเป็นซีรีย์ที่ดี ไม่มีหวือหวา ภาพสวย ดนตรีประกอบเท่ห์ เดินเรื่องสนุก มีตัวละครสร้างสีสันได้ตลอด โดยเฉพาะเพื่อนร่วมเดินทางของคุณ Tamio Suda ใครกำลังหาซีรีย์สไตล์ อาหารญุี่ปุ่นดูแนะนำเรื่องนี้เลยครับ
Foever ...