ออกไปกินข้าว ได้ยินโต๊ะข้างๆเป็นคุณลุงคนหนึ่งกำลังสอนลูก คุณลุงแกพูดดีมาก จับใจความได้ว่า
"ให้พิจารณาดีว่าความมั่นคงในชีวิตของเรา มันตั้งบนอะไร
ตั้งบนโชค ตั้งบนตำแหน่งหน้าที่ หรือตั้งบนทักษะความสามารถ"
>> "โชค" มีได้ก็หมดได้
>> "หน้าที่การงาน" ถ้าทำผิดพลาดหรือมีคนอื่นที่ทำงานดีกว่าเรา ตำแหน่งหัวโขนนั้นก็ถูดปลดได้
>> แต่ถ้าเราขยัน หมั่นเพียร พยายามสร้างความมั่นคงในชีวิต สร้างบน "ทักษะความสามารถ" ที่แท้จริงของตัวเอง พัฒนาให้มีจุดเด่นเหนือกว่าคนทั่วไป โอกาสที่จะลำบากหรือตกต่ำก็จะยาก
เพราะทักษะความสามารถ ที่เกิดจากการทำจนชำนาญ ทำจนรู้แจ้งรู้จริงจะเป็นหลักยึดและพึ่งพิงได้ตลอดไปไม่รู้จบ
ลุงแกให้พร ลูกให้กำชับให้ ไม่หลงระเริง ตั้งใจเรียน ตั้งใจพัฒนาตัวเองมากๆ
ผมว่ามันเป็นคนสอนที่ดีจริงๆ
ทุกวันนี้ด้วย เวลาที่ผ่านไปเร็ว เราอาจจะหลงลืมไปได้เหมือนกันว่า ความมั่นคงในชีวิตเรามันตั้งอยู่บนอะไร
บางครั้งอาจจะหวังพึ่งโชค พึ่งคนอื่นมาเกินไป
พอมารู้ตัวอีกทีก็อาจจะสายไปแล้ว
