เห็นภาพนี้แล้วอดนึกถึงเรื่อง ชาวประมง กับ นักธุรกิจไม่ได้ , เรื่องเล่าคลาสสิกที่ว่า (โดยสรุป) นักธุรกิจคนหนึ่งผู้ประสบความสำเร็จ พยายามแนะนำวิธีหาเงินเยอะให้ชาวประมง ด้วยการกู้เงินมาซื้อเรือลำใหญ่จ้างลูกน้อง ออกทะเลเพื่อให้จับปลามาขายได้เยอะๆ จากนั้นเปิดโรงงานแปรรูปส่งออก สร้างผลประกอบการดีๆแล้วนำบริษัทจดทะเบียนเข้าตลาดหุ้น เพื่อให้กลายเป็นมหาเศรษฐี สุดท้ายใกล้เกษียณได้ใช้เวลาว่างมาพักผ่อน ดูฟ้า ดูน้ำทะเล ตกปลาสบายใจ มีอิสระแบบผม(นักธุรกิจร้อยล้าน) !!
ชาวประมงตอบกลับว่า นั้นมันก็สิ่งที่ผมทำอยู่ทุกวันไงครับ ใช้ชีวิตเรียบง่าย อย่างมีความสุข มีเวลาให้กับครอบครัว ได้นั่งตกปลาหาปลาแค่พอกินอย่างสบายใจ ในทุกวัน (ไม่ต้องรอให้รวยก่อน).....
เรื่องนี้ คนสรุปไปหลายทาง สำหรับผมไม่ว่าจะเลือกเป็น นักธุรกิจ หรือเลือกจะรักอิสระเป็นชาวประมงพอเพียง สุดท้ายมันขึ้นกับเป้าหมาย และความต้องการชีวิตของเรา ประเด็นคือ เราหาตรงนั้นเจอหรือยัง จุดที่เราพอใจและพอเพียง ถ้าหาจุดนั้นเจอ ที่เหลือก็แค่วางแผนชีวิตและลงมือทำ (ไม่ต้องไปเสียเวลา เปรียบเทียบรูปแบบชีวิต ฐานะและชื่อเสียงของเรากับคนอื่น)
แต่สิ่งสำคัญ ต้องอย่าไปหลงยึดติดกับ "ตำแหน่ง" และ "เงินเดือน" วิ่งไล่ล่าความสำเร็จตามกระแสนิยมจนเกินไป เพราะ"งาน" ที่ดี มันควรต้องทำแลกกับเวลาในชีวิตเรา แล้วได้คุณค่าอะไรกลับมาที่คุ้มค่ามากกว่านั้น
