เจอมาเยอะมากกับประเภทที่ตัดสินคนกลุ่มวิถีชีวิตแบบ slowlife จากมุมมองความเชื่อเฉพาะบุคคล ไปติดภาพของการทำอะไรช้าๆ การนั่งกินกาแฟ แต่ถ้าเราได้พบได้รู้จักคนที่ยึดวิธีชีวิตของ slow life เข้าใจ principle ในการดำเนินชีวิตของเขา เราจะเข้าใจคนกลุ่มนี้มากขึ้น
มันไม่ได้ง่ายกับการต้องใช้ชีวิตแบบการมีทรัพยากรที่จำกัด ต้องพึ่งพาตัวเอง ซึ่งอาศัยทั้งวินัยและความรับผิดชอบอะไรหลายอย่าง ต้องคิดต้องวางแผนเยอะมาก ในสิ่งที่จะทำ(ไม่ใช่จะทำอะไรก็ทำตามใจหรือใช้เงินไปตามอารมณ์) แต่สิ่งสำคัญมันเป็นเรื่องของการให้ค่าความสำคัญในชีวิตกับสิ่งที่จะต้องยึดติดและสิ่งที่ควรปล่อยวาง
ผมเองยังไม่ได้ slow life มากถึง 50% แต่รู้จักพี่ๆหลายคนที่ใช้ชีวิตแบบนี้ ทั้ง slow life ทั้ง minimalism ไม่ได้ร่ำรวยไม่มีเงินหลายร้อยล้าน แต่ด้วยความที่พอประมาณ ไม่ได้คาดหวังอะไรเกินตัวมันทำให้ความสุขในแต่ละวันของพวกเขาเรียกว่าเต็มเปี่ยมเลย(นั้นคือเป้าหมายและรางวัลของการใช้ชีวิตแบบ slow life)
ที่น่าสนใจหลายคนที่ผมรู้จักหันไป slowlife หลังจากผ่านจุดที่ได้มาซึ่งความสำเร็จระดับหนึ่งแล้วทั้งนั้น แต่พอได้ชื่อเสียงมาเยอะมีรายได้เงินทองมาก มีลูกน้องบริวารมาก มันก็ทำให้ทุกข์มากตามไป ต้องคิดทุกวัน เครียดกับปัญหาทุกวัน จนต้นทุนของการได้มาซึ่งความสำเร็จ มันอาจจะมากไปกว่าสิ่งที่ได้รับ
คงไม่ได้ไปตัดสินใจว่า การใช้ชีวิตแบบไหนดี เพราะสุดท้ายเป้าหมาย ความต้องการในแต่ละคนคงไม่เหมือนกัน สิ่งสำคัญสำหรับตัวเราคือ อย่ารีบมีอคติ ด่วนตัดสิน เปิดใจทำความเข้าใจ ทดลองให้เยอะ ซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเองหาให้เหมาะ เลือกให้เจอ ในรูปแบบวิถีชีวิตที่เราอยากมีในอนาคต
ปล. อยากให้ลองอ่านบทความที่แชร์ น่าจะเห็นภาพมาขึ้น