อย่าหวังทางลัด

มีคำถามเยอะมากที่ผมไม่ได้ตอบ คือคำถามประเภททำยังไงให้เก่ง ให้รวย เพราะคำถามแบบนี้ตอบไปมัก จะไม่โดนใจคนถาม ซึ่งส่วนใหญ่มักอยากได้โซลูชั่นสำเร็จรูปแบบ รู้ลัดเป็นเร็ว 

แต่ผมชอบตอบคำถามหรือสนทนากับคนที่อยากรู้ อยากเรียนอยากศึกษามากกว่า เพราะเวลาตอบหรือแนะนำอะไรไป คนฟังเขาสนุกที่จะไปค้นหาไปเรียนรู้ต่อ

หลายปีในตลาดหุ้น สิ่งหนึ่งที่ผมเรียนรู้เลยคือ มันไม่มีทางลัด อยากเก่งอยากรู้ต้องลงมือทำ ลองมากๆและเรียนจากความผิดพลาดที่เกิด 

จนวันหนึ่งเราจำกัดหรือขจัดความผิดพลาดเหล่านั้นได้ เราก็จะพบกระบวนการหรือวิธีทางของเราเอง แต่สิ่งเรานี้ไม่ได้เกิดในวันสองวันหรือเดือนสองเดือน มันใช้เวลา การหวังทางลัด มันจึงเป็นเส้นทางหายนะเพราะ เมื่อเราเลือกทางนี้ก็จะไปเข้าทางตีนคนที่หาผลประโยชน์ทางนี้ที่ดักรอสูบเราอยู่

พูดถึงเรื่องทางลัด ทำให้นึกถึงหนังเรื่อง limitless พระเอกเป็นนักเขียนไส้แห้ง จน และกำลังตีบตันทั้งไอเดียและอนาคตในชีวิต เขาเลือกใช้ยาวิเศษ NZT ยาที่ทำให้กลายเป็นอัจริยะข้ามคืน สามารถใช้สมองได้ 100% รู้ทุกอย่าง เข้าใจทุกอย่างที่ยากๆได้ในไม่กี่นาที 

แล้ว พระเอกเอ๊ดดี้ มอร์รา ก็วิ่งเข้าหาอ่างทองคำ อย่างวอลล์สตรีท จนกลายเป็นเศรษฐีเงินล้าน ใช้เงินใช้ชีวิตได้แบบสุดๆอย่างที่ไม่เคยมี แต่แน่นอนว่าเรื่องแบบนี้มันจบไม่สวย เพราะเมื่อยืนไม่ได้ด้วยตัวเอง สุดท้ายเมื่อขาดยา NZT และผลแทรกซ้อนของยาเข้ามาทำร้ายสมองและร่างกาย จุดจบมันก็คือหายนะ แน่นอน

ดังนั้นอยากเก่ง อยากรวย ทำงานหนักๆ ใช้เวลาให้คุ้มค่าในการลงมือทำ ลงมือเรียนรู้ ยิ่งทำมากเท่าไหร่ ผลของการกระทำมันก็จะตอบแทนให้เราในวันหนึ่ง แต่ถ้าตีกิน หวังสบายแต่อยากได้ อยากเก่ง สุดท้ายเราจะไม่ได้อะไร นอกจากการสร้างภาพและช่างฝันไปวันๆ