ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

เงินเย็นเป็นเหตุ

ถ้าเคยอ่านหนังสือแนวเศรษฐศาสตร์พฤติกรรม ของ Dan Ariely จะพบว่าตลาดหุ้นมันมีตรรกะที่ไม่เป็นเหตุเป็นผล แต่เกิดเพียงเพราะคนเลือกจะเชื่อ เลือกจะหลอกตัวเองหลายสิ่ง

ผมยกตัวอย่างความเชื่อหนึ่งที่มันดูไม่เป็นเหตุผลอย่างมาก เช่น "เงินเย็นไม่เสี่ยง" 


เข้าใจว่าการใช้เงินที่เหลือใช้ เงินที่ไม่ได้ต้องใช้ หรือเงินที่ไม่เป็นเงินกู้ ลงทุนหรือเก็งกำไรยังไงก็ได้ไม่เสี่ยง ทั้งความจริงแล้วไม่จริงเลย ความเสี่ยงก็ยังอยู่ การไปซื้อหุ้นแบบมั่วๆ ไปเล่นหุ้นร้อน หุ้นตามข่าว จับหุ้นตามเซียนแล้วต้องติดดอยนานๆ หรือขาดทุนมากๆ เร็วๆจิตตก เงินเย็นแค่ไหนมันเอาไม่อยู่ จิตใจวิตกและเป็นทุกข์เช่นกัน บางคนต้องมาขายขาดทุน เงินเย็นก็หมดไปได้เช่นกัน ผมมีตัวอย่างพี่คนหนึ่ง เมื่อต้นปี เอาเงินเก็บสามล้าน เข้ามาเก็งกำไรในตลาดหุ้น บอกว่า เงินเย็น ไม่เป็นไร เล่นหุ้นขำๆ ผ่านไปยังไม่ถึง 3 เดือนมาบ่นให้ฟังว่า เหลือ 3 แสนแล้ว จากที่เคยขำ ขำไม่ออก จากสนุก กลายเป็นทุกข์ ติดดอยแล้วทนไม่ไหวต้องตัดขาดทุนไป

นี่คือเรื่อง ของการหลอกตัวเอง การมองข้ามความเสี่ยง ความจริง ที่เกิดและมีอยู่เสมอมา

สาระคือไม่ว่าจะเงินเย็นหรือเงินร้อน เอามาซื้อหุ้นยังไงก็มีความเสี่ยง ถ้าเป็นเงินของเรา ยังไงก็ต้องใช้สติคิด วิเคราะห์ พิจารณาก่อนซื้อขายเสมอ อย่าไปซื้อขายตามอารมณ์โดยคิดว่าเงินเย็นไม่เป็นไร มองความเสี่ยงให้เห็น ให้เป็นอย่างรอบคอบ ก่อนจะไปฝันถึงกำไร จำไว้ว่า อยู่รอดให้ได้ก่อน แล้วถึงจะรวยตามมาที่หลังอย่างยั่งยืน