เมื่อเช้ามีโอกาสได้คุยกับพี่คนหนึ่ง เคยถามตอบคำถามกันทาง chat box เขาเคยเป็นผู้จัดการแผนกของบริษัทหนึ่ง เงินเดือนหลายหมื่น แต่ต้องมาตกงานตอนวัย 45 เนื่องจากเจ้าของบริษัทเลิกกิจการ ขายธุรกิจให้ต่างชาติ ทำให้เจ้าของใหม่ปรับเปลี่ยนธุรกิจและปลดพนักงานออกจำนวนมาก
เขาก็เป็นหนึ่งในนั้น ด้วยอายุที่มาก แม้จะยอมลดเงินเดือน หาต่ำแหน่งธรรมดา แต่การสมัครงานก็ทำได้ยาก ตกงานอยู่ 6 เดือนเงินเก็บเริ่มหมด เพราะค่าใช้จ่ายมาก ภาระผ่อนบ้าน ผ่อนรถ ผ่อนบัตรเครดิต และค่าใช้จ่ายของครอบครัว(ภรรยาไม่ได้ทำงาน แถมเพิ่งจะมีลูกวัย 2 ขวบ)
เข้าเดือนที่ 8 เขาเลยตัดสินใจกลับบ้านต่างจังหวัด ขายบ้านหลังหลายล้าน ขายรถหรูคันใหญ่ เปลี่ยนมาเป็นรถกระบะ แล้วหันมาใช้ชีวิตที่บ้านเกิด ทำกิจการของตัวเองยังช่วงลองผิดลองถูก แม้รายได้ไม่มากเหมือนอดีต แต่เขาเองก็มีความหวังและมีความสุข กว่าอดีต การตกงานตอนแก่นี่เป็นเรื่องที่มีโอกาสเกิดได้เสมอ อยากให้พวกเราลองเรียนรู้แง่คิดจากเรื่องนี้
1. ไม่ควรมีอาชีพเดียว
เราควรมีอาชีพที่สอง อาชีพที่สร้างบนความชอบ ความถนัดหรือความสนใจ หรือจะเป็นงานอดิเรก ควรใช้เวลาบางส่วนทดลอง ฝึกฝนและค้นหา อาจจะไม่ต้องทำอะไรใหญ่โตมากนัก เพราะ ไม่มีใครรู้เลยว่าอะไรจะเกิด แต่ถ้ามันเกิดตกงานตอนอายุมากอย่างน้อยก็จะได้ มีประตูสำรอง หรือร่มชูชีพ เผื่อเอาไว้
2. เงินเก็บเงินออมสำคัญสร้างและบริหารให้เป็น
อย่ามัวแต่จ่ายค่าใช้จ่ายสังคม หรือซื้อสะสมสิ่งเกินจำป็นมากไป จนทำให้เงินสำรอง มันไม่พอไม่มีใครรู้หรอกครับว่าเราจะป่วยหรือจะตกงานเมื่อไหร่ เมื่อมันเกิดแล้ว มันใช้เงินจำนวนไม่น้อยและมีผลต่อรายได้หลัก ดังนั้นควรประหยัดอดออมให้ได้มากที่สุด และบริหารเงินอย่างฉลาดให้มันงอกเงยเหมาะสม
3. สร้างคอนเนคชั่นมากๆ
ออกไปทำความรู้จักคนในแวดวงธุรกิจ หรือสายงานเยอะๆ เมื่อเกิดเหตุขัดข้อง หรือเกิดปัญหาตกงาน อย่างน้อยก็จะได้มีช่องทางอื่นๆช่วยเหลือเรา
4. รักษาสุขภาพ
การทำงานประจำคือ เอาสุขภาพ เอาเวลา ไปแลกเงิน ถ้าใช้มาก ใส่เข้าไปมาก เราเสียเปรียบ เพราะสุขภาพและเวลา บางครั้งมันมีค่ามากกว่าเงินเดือน การไม่มีเวลาให้ครอบครัว บางโอกาสในชีวิต มันเสียแล้วอาจจะสูญเสียไปเลย หรือเรื่องสุขภาพ ใช้มากหักโหมมาก สุดท้ายยามมันเสียหาย เราก็ต้องเสียเงินรักษาและ มันอาจจะกลายเป็นข้อจำกัดในการดำเนินชีวิต หรือรุนแรงจนเป็นโรคเรื้อรังเป็นภาระให้ครอบครัว แพงเกินกว่าทรัพย์สินเงินทองที่หามาได้
เรื่องพวกนี้ไม่มีสอนในมหาวิทยาลัย แต่มันเป็นเรื่องจริงที่เกิดได้เสมอกับใครก็ได้ ซึ่งบางครั้งการไม่มีแผนรับมือที่ดี มันจะยิ่งทำให้สถานการณ์ย่ำแย่ และรุนแรง เกิดวิกฤติการงาน การเงิน ส่วนบุคคล จนอาจจะลามไปถึงปัญหาครอบครัวได้ ดังนั้นอย่าประมาท ยิ่งอายุเลยหลัก 30 เริ่มมีครอบครัว มีภาระต่างๆเราควรเตรียมทางออกฉุกเฉินไว้เสมอนะครับ
เข้าเดือนที่ 8 เขาเลยตัดสินใจกลับบ้านต่างจังหวัด ขายบ้านหลังหลายล้าน ขายรถหรูคันใหญ่ เปลี่ยนมาเป็นรถกระบะ แล้วหันมาใช้ชีวิตที่บ้านเกิด ทำกิจการของตัวเองยังช่วงลองผิดลองถูก แม้รายได้ไม่มากเหมือนอดีต แต่เขาเองก็มีความหวังและมีความสุข กว่าอดีต การตกงานตอนแก่นี่เป็นเรื่องที่มีโอกาสเกิดได้เสมอ อยากให้พวกเราลองเรียนรู้แง่คิดจากเรื่องนี้
1. ไม่ควรมีอาชีพเดียว
เราควรมีอาชีพที่สอง อาชีพที่สร้างบนความชอบ ความถนัดหรือความสนใจ หรือจะเป็นงานอดิเรก ควรใช้เวลาบางส่วนทดลอง ฝึกฝนและค้นหา อาจจะไม่ต้องทำอะไรใหญ่โตมากนัก เพราะ ไม่มีใครรู้เลยว่าอะไรจะเกิด แต่ถ้ามันเกิดตกงานตอนอายุมากอย่างน้อยก็จะได้ มีประตูสำรอง หรือร่มชูชีพ เผื่อเอาไว้
2. เงินเก็บเงินออมสำคัญสร้างและบริหารให้เป็น
อย่ามัวแต่จ่ายค่าใช้จ่ายสังคม หรือซื้อสะสมสิ่งเกินจำป็นมากไป จนทำให้เงินสำรอง มันไม่พอไม่มีใครรู้หรอกครับว่าเราจะป่วยหรือจะตกงานเมื่อไหร่ เมื่อมันเกิดแล้ว มันใช้เงินจำนวนไม่น้อยและมีผลต่อรายได้หลัก ดังนั้นควรประหยัดอดออมให้ได้มากที่สุด และบริหารเงินอย่างฉลาดให้มันงอกเงยเหมาะสม
3. สร้างคอนเนคชั่นมากๆ
ออกไปทำความรู้จักคนในแวดวงธุรกิจ หรือสายงานเยอะๆ เมื่อเกิดเหตุขัดข้อง หรือเกิดปัญหาตกงาน อย่างน้อยก็จะได้มีช่องทางอื่นๆช่วยเหลือเรา
4. รักษาสุขภาพ
การทำงานประจำคือ เอาสุขภาพ เอาเวลา ไปแลกเงิน ถ้าใช้มาก ใส่เข้าไปมาก เราเสียเปรียบ เพราะสุขภาพและเวลา บางครั้งมันมีค่ามากกว่าเงินเดือน การไม่มีเวลาให้ครอบครัว บางโอกาสในชีวิต มันเสียแล้วอาจจะสูญเสียไปเลย หรือเรื่องสุขภาพ ใช้มากหักโหมมาก สุดท้ายยามมันเสียหาย เราก็ต้องเสียเงินรักษาและ มันอาจจะกลายเป็นข้อจำกัดในการดำเนินชีวิต หรือรุนแรงจนเป็นโรคเรื้อรังเป็นภาระให้ครอบครัว แพงเกินกว่าทรัพย์สินเงินทองที่หามาได้
เรื่องพวกนี้ไม่มีสอนในมหาวิทยาลัย แต่มันเป็นเรื่องจริงที่เกิดได้เสมอกับใครก็ได้ ซึ่งบางครั้งการไม่มีแผนรับมือที่ดี มันจะยิ่งทำให้สถานการณ์ย่ำแย่ และรุนแรง เกิดวิกฤติการงาน การเงิน ส่วนบุคคล จนอาจจะลามไปถึงปัญหาครอบครัวได้ ดังนั้นอย่าประมาท ยิ่งอายุเลยหลัก 30 เริ่มมีครอบครัว มีภาระต่างๆเราควรเตรียมทางออกฉุกเฉินไว้เสมอนะครับ