การมีเป้าหมาย เป็นสิ่งสำคัญ เพราะมันเป็นเหมือน จุดดึงดูดเราให้วิ่งเข้าไปหา แต่การเร่งรีบ หรือเร่งรัดจะวิ่งไปหาเป้าหมาย ในเวลาอันสั้น อาจจะทำให้เราหลงลืมรายละเอียด ของสิ่งสวยงาม ที่เกิดขึ้นระหว่างทางก็เป็นได้
กีฬาคือการแข่งขัน ชัยชนะ คือเป้าหมายที่ทุกคนในทีมต้องมองเห็นภาพเดียวกัน และร่วมแรงร่วมใจ ให้ไปถึง แต่เหนือสิ่งอื่นใด การละสายตาจากเป้าหมาย เปิดใจและมีน้ำใจนักกีฬา ก็เป็นสิ่งที่ทำให้เราพบเห็นความสุขได้เช่นกัน
ผมนำเรื่องของทีมบาสเก็ตบอล โรงเรียน Coronado High School มาฝาก ทีมนี้ไม่ได้มีดาวดังพิเศษ แต่มีสิ่งหนึ่งที่น่าสนใจคือเรื่องของ spirit ทีมบาสเก็ตบอลโรงเรียนนี้ได้ให้โอกาส Mitchell Marcus เด็กที่มีปัญหาทางพัฒนาการและสมอง เข้าร่วมทีม
Marcus เขาชื่นชอบบาสเก็ตบอลตั้งแต่เด็ก สะสมการ์ดและหนังสือบาสเก็ตบอล ถึงแม้จะไม่สามารถเล่นบาสเก็ตบอลได้แบบเด็กปกติ แต่โค้ชคุณ Peter Morales นี้ก็ให้โอกาส Marcus ได้ร่วมทีมโรงเรียน ได้ฝึกซ้อม ซึ่งแม่ของ Mitchell บอกว่าบาสเก็ตบอลทำให้ ลูกเขามีพัฒนาการดีขึ้น ได้ฝึกสมอง มีความสุขและมีความต้องการออกจากบ้าน เพื่อจะเข้าสังคม
แม้ Marcus จะไม่ได้ลงเล่นเป็นตัวจริง เพราะความสามารถในการเคลื่อนไหวและการบังคับมือ ไม่เท่าเทียมกับเด็กปกติ แต่เขายังพยายามฝึกซ้อม และทำหน้าทีเป็นผู้ช่วยโค้ช ช่วยเหลือเพื่อนร่วมทีมตลอดมา
จนวันหนึ่ง โอกาสทองในชีวิตของเขาก็มาถึง โค้ชและเพื่อนร่วมทีม ตกลงจะให้ Marcus ลงสนามได้เล่นในเกมส์จริง มันเป็นช่วงเวลาสำคัญที่เขาจะได้สัมผัสเกมส์การแข่งขันจริงๆ ต่อหน้าคนดูจำนวนมาก ซึ่งเป็นเกมส์การแข่งขันที่ทำให้เขาจดจำได้ตลอดชีวิต
เกมส์นั้น Marcus ลงเล่นช่วงสั้นๆ เขาไม่ได้เล่นเหมือนนักกีฬาปกติ แต่เขาเป็นตัวเป้า ที่ยืนค้ำอยู่ หน้าห่วงของฝ่ายตรงข้าม รอให้เพื่อนร่วมทีมส่งบอลและยิงให้เข้า ถ้าเป็นเด็กธรรมดา เราอาจจะดูเหมือนว่าง่าย แต่สำหรับ Marcus เด็กที่มีปัญหาพัฒนาการสมอง การรับบอลที่มาเร็วๆ หรือบอลกระดอนพื้น ยังยากเลย
เกมส์นั้น Marcus เบอร์ 24 ใช้เวลานานกว่ากว่าเขาจะยิงได้ 1 ลูก เขาผิดพลาด ทั้งรับลูกไม่ได้ ยิงไม่เข้า ยิงไม่ถึงห่วงหลายครั้ง แต่ Marcus ก็ไม่ท้อไม่อาย แม้จะหงุดหงิด แต่เขาก็ได้พยายาม
ความสวยงามในเกมส์ ช่วงที่ Marcus ลงเล่นเหมือนเป้าหมายในการแข่งขันจะไม่ใช่แค่ชัยชนะของทั้งสองทีม เพราะคู่แข่งเองก็แสดงน้ำใจเอาใจช่วย Marcus ไม่มีการเข้าแย่งหรือสกัด แถมบ่อยครั้ง ยังมีน้ำใจส่งลูกให้ Marcus ยิงด้วยซ้ำ
ผมชอบตอนจบมากหลังจากพยายามหลายครั้ง Marcus ก็ยิ่งลงห่วง คนทั้งสนามสองฝ่ายเฮลั่น วิ่งลงมาแสดงความดีใจกับ Marcus กันยกใหญ่ ที่เขาทำได้สำเร็จ 2 แต้มในแมทช์การแข่งขันจริง ครั้งแรกและอาจจะเป็นครั้งเดียวในชีวิต
ชัยชนะที่คนทั้งสนามร่วมกันฉลอง มันไม่ใช่ชัยชนะของทีมใดทีมหนึ่ง แต่มันเป็นชัยชนะเล็กๆ ของ Marcus ที่เขาสามารถเอาชนะข้อจำกัด ของตัวเอง หลังจากพยายามอยู่หลายสิบครั้ง มันสัญลักษณ์ของการไม่ยอมแพ้ การไม่ยอมจำนนต่อชะตาชีวิตที่เขาเลือกเกิดไม่ได้ ชัยชนะของ Marcus คนหนึ่งที่น่ายกย่องคือ โค้ชของทีม Coronado High School ที่ให้โอกาส เด็กไม่ปกติอย่าง Marcus ได้ร่วมทีม ได้ทำตามฝัน เรื่องราวของ Marcus เป็นสิ่งเล็กๆที่เกิดขึ้นระหว่างสองข้างทางที่ไปสู่เป้าหมายของทั้งสองทีม แต่เรื่องเล็กๆนี้กับเป็นสิ่งที่มีความหมาย แสดงให้เราเห็นความสวยงามในชีวิต
แน่นอนว่าเราจำเป็นต้องมีเป้าหมาย แต่การไปถึงเป้าหมายนั้น ไม่จำเป็นจะเร่งรีบ เร่งรัด ไปให้ถึงในเร็ววัน บางคนตั้งเป้าผ่อนบ้าน 10 ล้านให้หมดใน 5 ปี ทำงานหนัก หามรุ่มหามค่ำ ทุกวันเพื่อจะผ่อนบ้านให้หมดเร็วๆ จนลืมใช้ชีวิตกับครอบครัว ลืมมีความสุขกับลูกกับเมีย ที่อยู่ในบ้านหรูแสนแพง สุดท้ายครอบครัวก็มีปัญหา หรือไม่ก็ตัวเองต้องมาเจ็บป่วย สุขภาพทรุดโทรมจากการทำงานหนัก เสียโอกาสการมีชีวิตที่ดีไป แม้จะสำเร็จดังเป้าหมาย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าความสุขจะมีมากขึ้นกว่าเดิมเสมอไป
การพลักดันตัวเองเพื่อไปให้ถึงเป้าหมายเป็นสิ่งดี แต่ทุกอย่างมันมีเวลาของมัน ต้องเดินทางสายกลาง หาส่วนผสมที่ลงตัว เพื่อพาตัวเราไปยังเป้าหมาย สิ่งสำคัญคือ อย่าละเลยหรือหลงลืมรายละเอียดความงามที่เกิดขึ้นสองข้างทาง หลงลืมความสุขรอบตัว เหนื่อยก็จงหยุดพัก แวะจิบชา ชื่นชมกับความงามที่เกิดขึ้นในชีวิตของเรา เมื่อมีแรงก็ออกก้าวเดินต่อไป
ลองชมคลิปวีดีโอ การแข่งขันของ Marcus ได้
กีฬาคือการแข่งขัน ชัยชนะ คือเป้าหมายที่ทุกคนในทีมต้องมองเห็นภาพเดียวกัน และร่วมแรงร่วมใจ ให้ไปถึง แต่เหนือสิ่งอื่นใด การละสายตาจากเป้าหมาย เปิดใจและมีน้ำใจนักกีฬา ก็เป็นสิ่งที่ทำให้เราพบเห็นความสุขได้เช่นกัน
ผมนำเรื่องของทีมบาสเก็ตบอล โรงเรียน Coronado High School มาฝาก ทีมนี้ไม่ได้มีดาวดังพิเศษ แต่มีสิ่งหนึ่งที่น่าสนใจคือเรื่องของ spirit ทีมบาสเก็ตบอลโรงเรียนนี้ได้ให้โอกาส Mitchell Marcus เด็กที่มีปัญหาทางพัฒนาการและสมอง เข้าร่วมทีม
Marcus เขาชื่นชอบบาสเก็ตบอลตั้งแต่เด็ก สะสมการ์ดและหนังสือบาสเก็ตบอล ถึงแม้จะไม่สามารถเล่นบาสเก็ตบอลได้แบบเด็กปกติ แต่โค้ชคุณ Peter Morales นี้ก็ให้โอกาส Marcus ได้ร่วมทีมโรงเรียน ได้ฝึกซ้อม ซึ่งแม่ของ Mitchell บอกว่าบาสเก็ตบอลทำให้ ลูกเขามีพัฒนาการดีขึ้น ได้ฝึกสมอง มีความสุขและมีความต้องการออกจากบ้าน เพื่อจะเข้าสังคม
แม้ Marcus จะไม่ได้ลงเล่นเป็นตัวจริง เพราะความสามารถในการเคลื่อนไหวและการบังคับมือ ไม่เท่าเทียมกับเด็กปกติ แต่เขายังพยายามฝึกซ้อม และทำหน้าทีเป็นผู้ช่วยโค้ช ช่วยเหลือเพื่อนร่วมทีมตลอดมา
จนวันหนึ่ง โอกาสทองในชีวิตของเขาก็มาถึง โค้ชและเพื่อนร่วมทีม ตกลงจะให้ Marcus ลงสนามได้เล่นในเกมส์จริง มันเป็นช่วงเวลาสำคัญที่เขาจะได้สัมผัสเกมส์การแข่งขันจริงๆ ต่อหน้าคนดูจำนวนมาก ซึ่งเป็นเกมส์การแข่งขันที่ทำให้เขาจดจำได้ตลอดชีวิต
เกมส์นั้น Marcus เบอร์ 24 ใช้เวลานานกว่ากว่าเขาจะยิงได้ 1 ลูก เขาผิดพลาด ทั้งรับลูกไม่ได้ ยิงไม่เข้า ยิงไม่ถึงห่วงหลายครั้ง แต่ Marcus ก็ไม่ท้อไม่อาย แม้จะหงุดหงิด แต่เขาก็ได้พยายาม
ความสวยงามในเกมส์ ช่วงที่ Marcus ลงเล่นเหมือนเป้าหมายในการแข่งขันจะไม่ใช่แค่ชัยชนะของทั้งสองทีม เพราะคู่แข่งเองก็แสดงน้ำใจเอาใจช่วย Marcus ไม่มีการเข้าแย่งหรือสกัด แถมบ่อยครั้ง ยังมีน้ำใจส่งลูกให้ Marcus ยิงด้วยซ้ำ
ผมชอบตอนจบมากหลังจากพยายามหลายครั้ง Marcus ก็ยิ่งลงห่วง คนทั้งสนามสองฝ่ายเฮลั่น วิ่งลงมาแสดงความดีใจกับ Marcus กันยกใหญ่ ที่เขาทำได้สำเร็จ 2 แต้มในแมทช์การแข่งขันจริง ครั้งแรกและอาจจะเป็นครั้งเดียวในชีวิต
ชัยชนะที่คนทั้งสนามร่วมกันฉลอง มันไม่ใช่ชัยชนะของทีมใดทีมหนึ่ง แต่มันเป็นชัยชนะเล็กๆ ของ Marcus ที่เขาสามารถเอาชนะข้อจำกัด ของตัวเอง หลังจากพยายามอยู่หลายสิบครั้ง มันสัญลักษณ์ของการไม่ยอมแพ้ การไม่ยอมจำนนต่อชะตาชีวิตที่เขาเลือกเกิดไม่ได้ ชัยชนะของ Marcus คนหนึ่งที่น่ายกย่องคือ โค้ชของทีม Coronado High School ที่ให้โอกาส เด็กไม่ปกติอย่าง Marcus ได้ร่วมทีม ได้ทำตามฝัน เรื่องราวของ Marcus เป็นสิ่งเล็กๆที่เกิดขึ้นระหว่างสองข้างทางที่ไปสู่เป้าหมายของทั้งสองทีม แต่เรื่องเล็กๆนี้กับเป็นสิ่งที่มีความหมาย แสดงให้เราเห็นความสวยงามในชีวิต
การพลักดันตัวเองเพื่อไปให้ถึงเป้าหมายเป็นสิ่งดี แต่ทุกอย่างมันมีเวลาของมัน ต้องเดินทางสายกลาง หาส่วนผสมที่ลงตัว เพื่อพาตัวเราไปยังเป้าหมาย สิ่งสำคัญคือ อย่าละเลยหรือหลงลืมรายละเอียดความงามที่เกิดขึ้นสองข้างทาง หลงลืมความสุขรอบตัว เหนื่อยก็จงหยุดพัก แวะจิบชา ชื่นชมกับความงามที่เกิดขึ้นในชีวิตของเรา เมื่อมีแรงก็ออกก้าวเดินต่อไป
ลองชมคลิปวีดีโอ การแข่งขันของ Marcus ได้